در این مقاله موارد زیر را می خوانید:
نظریه معماران برجسته در مورد رنگ
رنگ در معماری
علاوه بر عناصر سازنده ای که یک شی معماری را تشکیل می دهند ، رنگها عواملی هستند که علاوه بر راحتی حرارت،
صوتی و درخشان ، در احساسی که در محیط زندگی احساس می کنیم تأثیر می گذارند و به وسیله ای قوی برای تأثیرگذاری بر رفتار کاربر تبدیل می شوند.
بسیار فراتر از ترجیحات زیبایی شناختی ، استفاده از رنگ های خاص می تواند معانی مختلفی را به همراه آورد که زمینه های دیگر مانند روانشناسی یا نمادشناسی را پوشش دهد. بنابراین مشخص شده است که یک رنگ فقط به نور و محیط بستگی ندارد بلکه به برداشتی که از آن داریم بستگی دارد.
نظریه معماران برجسته در مورد رنگ :
یوهان ولفگانگ فون گوته آلمانی ، که مطالعه خود را در مورد نظریه رنگها تعمیق بخشیده است ، اشاره می کند که شناسایی تن ها ذهنی است ، اما تأثیرات آن جهانی است.
-
در پروژه های شهری ، بعضی اوقات از رنگ ها برای بازگرداندن نشاط و بازسازی فضاهای خراب استفاده می شود ، مانند مداخله در روستای Kampung Pelangi ، در اندونزی و پارک Superkilen شرکت دانمارکی BIG ، که از مقدار قابل توجهی رنگ برای دادن “هویت فضایی”.
رنگ یک عنصر جدایی ناپذیر در معماری است. نه تنها از نظر زیبایی شناسی مهم است بلکه از نظر روانی حسی نیز اهمیت زیادی دارد.
رنگ می تواند حجم مشخص یا جزئیات سازنده را نشان دهد، یا از لحاظ بصری جنبه های خاصی از فضا را تقلید کند. در هر صورت ، رنگ ها ابزاری اساسی برای تشدید یا كاهش حضور عناصر ، تسهیل یا پیچیدگی قرائت محیط كلی هستند.